W sadzie „Völsunga” oraz w dziele „Edda młodsza” islandzkiego poety i historyjka Snorriego Sturlusona pojawia się wielki czarownik Hreidmar - mieszkający w pałacu z błyszczącego złota i klejnotów. Hreidmar miał kilkoro dzieci, w tym Fafnira, któremu ojciec przydzielił rolę strażnika pałacu. W innym wątku tej historii brat Fafnira o imieniu Otr, został przypadkowo zabity przez Lokiego. W takiej sytuacji należało się zadośćuczynienie i rzeczywiście Asowie zapłacili czarownikowi, tyle że złotem innego czarownika – Andwariego, żyjącego pod postacią szczupaka w spienionych wodach katarakty Andwarafors.
Andwari został zmuszony do oddania swojego skarbu przez podstęp Lokiego. Najcenniejszą częścią kosztowności był pierścień Andwaranaut, który potrafił tworzyć… złoto. Ale oszukany i wściekły Andwari przeklął kruszec i pierścień, by przynosił nieszczęście i zniszczenie każdemu, kto go posiądzie. Kiedy Loki oddawał skarby Hreidmarowi, powiedział mu o klątwie, tyle że omamiony złotem czarownik zignorował ostrzeżenie. To przyczyniło się do zguby Hreidmara i całej jego rodziny.
Hreidmar był oczarowany skarbem. Myślał tylko o tym, jak go strzec przed zakusami prawdziwych i wyimaginowanych rabusiów. Ale pierścień i złoto, a przede wszystkim siła klątwy, spętały też jego synów Regina i Fafnira. To ten pierwszy stworzył złoty pałac, a później, do spółki z Fafnirem postanowili zabić starego króla i swego ojca, żeby zagarnąć cały skarb. Tak się też stało, a kiedy Hreidmar legł bez życia u ich stóp, ogarnięty żądzą bogactwa Fafnir uznał, że to wyłącznie jemu należy się złoto i pierścień Andvaranaut, więc zmienił się w straszliwego smoka i przegnał brata.
Fafnir pozostał w tej postaci i strzegł skarbu dniem i nocą, ale Regin nie zapomniał bratu zdrady. Wiedząc, że sam nie zdoła pokonać potwora, namówił na ten czyn Sigurda. Chłopak wywodził się z rodu Völsungów, którego założycielem był Sigi, uważany za syna… Odyna. Pierwszy z Asów rzeczywiście wspierał swojego potomka, pomagając mu na wygnaniu, na które został skazany za zabicie niewolnika.
To dzięki podpowiedzi Odyna Sigurd pokonał smoka, uciekając się do podstępu. Zamiast ruszyć do otwartej walki, ukrył się na drodze potwora i znienacka zranił go śmiertelnie w miękkie podbrzusze. Po zabiciu bestii młodzian wyciął serce smoka za namową Regina i zaczął je piec nad ogniem. Trwało to długo, więc zmęczony towarzysz młodzieńca w końcu usnął. Tymczasem Sigurd przypadkiem poparzył palec i skosztował smoczej krwi. Zyskał tym samym zdolność rozumienia ptaków, a ich śpiew zdradził mu, że Regin zamierza go podstępem zamordować i przejąć skarb. Uprzedzając zdradę Sigurd zabił towarzysza. Spełniła się klątwa Andwariego. Nową ofiarą krwawego skarbu miał stać się Sigurd. Ale to już zupełnie inna historia.
Dzisiaj skupiamy się momencie chwały Sigurda kiedy heros zabija smoka.