Eryk Rudy zyskał swój przydomek ze względu na swoje charakterystycznego koloru włosy i brodę — a być może także z powodu gwałtownej i porywczej natury, i stał się pierwszym Europejczykiem, który osiedlił się na Grenlandii. Urodził się w Norwegii około roku 950 jako syn Thorvalda Asvaldssona, który został oskarżony o morderstwo i wygnany do Islandii, gdzie jego rodzina przebywała przez kilka lat.
Co ciekawe, młody Thorvaldsson „osiągnął” w tym względzie więcej, bo został za życia wygnany zarówno z Norwegii, jak i z Islandii. Podczas pobytu na wyspie został oskarżony o zabicie dwóch mężczyzn i ukarany trzyletnim wygnaniem z Islandii. Gdyby nie ten fakt, być może nigdy nie mówilibyśmy o Grenlandii, lecz używalibyśmy zupełnie innej, bardziej adekwatnej nazwy. Dlaczego?
Bo Grenlandia to zimne i ekstremalnie trudne do życia miejsce. Zresztą zaledwie 19 procent powierzchni wyspy jest „zielona”. Pozostałe 81 procent pokrywa lądolód grenlandzki. Skąd zatem radosna i pełna obietnic nazwa?
Otóż podczas swojej banicji Eryk usłyszał o rozległym lądzie na zachodzie i postanowił go zbadać. Wyruszył statkiem i z załogą pod własnym dowództwem około roku 982 naszej ery. Thorvaldsson zapuścił się na małą grupę skalistych wysp, które doprowadziły go do większej masy lądowej. Obszar, na którym zszedł na ląd, nazwał Midjokull, czyli Środkowy Lodowiec. W ciągu następnych trzech lat opłynął południowy kraniec masywnej wyspy i zbadał teren na wschodzie.
Po powrocie na Islandię w 985 roku Eryk zaczął rozpowiadać o nowych, wolnych od ludzi ziemiach, które nazwał Grenlandią, aby zachęcić wikingów do przyłączenia się do niego i osiedlenia się w tej bajkowej, mlekiem i miodem płynącej krainie. Fortel się udał.
Aktywne filtry